tüm kainat senden bahseder oldu
kurumuş gözlerim sevginle doldu
yorgun bedenim kollarında can buldu
sayende bu şair şiir le yeniden doğdu
Ateş gibi dudaklarının hapsindeyim
Bir yıldız düştü kalbimin orta yerine
Kör karanlığı aldırmıyorum;
Bütün hücrelerim ısındı şimdi
Başımı göğe kaldırmıyorum;
bırak rüzgarı yağmuru fırtına gelsin
Dağda taşta karda kışta sen ol
gülde sümbülde aşkla öten bülbülde bile
sarayda handa ateşinle yanan canda sen ol
toprakta suda gece çıkan ayda bile
Gözleri öyle derin bakıyor ki
bakıyosun dünya penceresinden
ruhun kararıyor insanların pis nefesinden
yesem diyosun şu bu farketmeden kesesinden
mahrum kalıyon böylece RABBİN gölgesinden..
Ey ateşler içinde yanan sahillerimin
kumral saçaklara gölgeli rüzgarı..
zifiri karanlıklarda depreşen sorgularım
Sultan gibi atım olmadı,putin gibi de yatım
Kimse bana doğmadan önce sormadı
Dünya ne sultanlara nede putin'e kalmadı
İyi sana aşığım lalem çiçeğim
Çünkü kimse böyle bir servete sahip olmadı....
yosun gözlü sevgilim umursamazım
neden beni görmessin nedir bu nazın
öldüğümde arkamdan çalsın garip sazım
mezar taşıma kör bir aşk kurbanı yazın
beni terkedip gittiğin günden beri
Cadde cadde geziyorum aşkından
Gözlerinin hapsindeyim kesme nazarından
Bana ettiğin bir of bile öldürür kahrımdan
En şifalı otlar bile em olmaz sen olmadan
Mahrum etme ey yar beni bir ömür o bal dudaklarından...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!