Gökten bir gürültü kopacak,
hepiniz yalnız kalacaksınız.
Ben yokum.
Sanmayın rüyada olup uyanacağınızı,
olmayacak.
Güneşin yüzünü de özleyeceksiniz,
Rüzgar dalga geçiyor, ayazda, hoyratça,
fütursuz titriyorum,
Açmaya çalışıyorum düğümü
Olmuyor!
Bir taraf düzelirken öbür yan karışıyor,
çıkamıyorum içinden...
Dalına dahi tutunamadan
Alıp gidiyor kör kurşun.
Babam var, piç değilim derken
Son gelir.
Pazarlık dahi yapamadan
Korkuyordum ya her çalışında,
Artık korkmuyorum!
Korkmak istiyorum yine.
Çalmanı düşlüyorum, bir kez.
Bir kez daha çal, gün ağarmaya yakın “
Oğlum”de ne olur.
Müphem bir karanlıktı
Yıldızlar vardı
Ama müphemdi
Kafa tutuyordu sanki
Biraz deli dolu
Biraz saf
Üşüyorum baba
Gittiğinden beri bahar zemheri
Herkes vuruyor ama
Üzülme, canım yanmıyor
Ağlamıyorum da hiç
Bir kere ağladım ben
Pamuk tarlasına yazarken adını
Bilmiyordum bacaklarım olmadığını
O yılan ısırmıştı beni de
Önce bacaklarım yok oldu
Sonra kalbim...
Bedenim kıpkırmızıydı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!