Sana sarılıp
Öperdim
Yağmur şehrini
Karlara teslim ederken
Güz sıcağı arar seni
Evlilik cüzdanını
Ben sensizim bu sahilde
Çaresiz ve yapayalnız
Üşüyorum derinden
Arıyorum uzun uzun seni
Gözlerindeki
Hayallerle dolu gülüşü
Sensizlik hiç olmasın
Zindan gecelerde
Ve suya vurmuş suretin
Aklında hep en sevdiğin
Şarkı gibi
Geldikçe dilime
Bilmem ki neden
Sevmişim seni
Gündüzün geceye dönüşümü
Yoksa hasretlik miydi
Bir sonbahar kapımı çalıp
Bani sana kaçıran
Evlerin usulca uzandığı sokak
Adeta gizlemiştir kendini
Kaldırımların ardına
Ve seslendikçe ay
Düş sokağı bulur kendini
Sözlerin kıyısında
Henüz yedisindeyken
Küçük çocuğum
Oynar kuşkonmaz
Çayırında
Ve atarken
Askerler tüm silahları
Geceler o kadar sessizdir ki
Gölgesindeki
Ağaçlar ağlar sessizce
Ve gün dönerken
Sessizce güneşe.
Göz yaşlarında
Islanan sessiz gemim
Uzun uzun
Bırakıyor kendini
Çaresizliğin soğuk
Kimsesizliğine
Yüzün meydan okumasın ayaza
Ve geçerken
İstanbul'un kirli sokaklarından
Küçük bir çocuk
Gözyaşlarında ıslanır
Elinde dünden kalma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!