Bunca yıl aşkımla oynadın durdunda
Eline ne geçti ne geçti be hayırsız
Kalbimdeki kuşun yuvasını bozdunda
Bir gülü sonunda soldurdun be vicdansız
Tek başımada yürür benim kervanlarım
Sorgulalmadım, seni ve aşkı hiç bir zaman
Hissettim gözlerinden aldığım duyguyu
Ve öylesine, çılgın gibi sevdim seni
Cam kırıklarına dönüşen acılarımıda
Her yanım buz kesiyor, üşüyorum şimdi
Gece ay 'ı unutmuyor
Kucağında büyütüyor
Sanki çocuğuymuş gibi
Gözlerini ayırmıyor
Onunla var oluşunu
Yakınımda olsan şuan yanımda
İster sağımda ister solumda
Şöyle doyasıya bir baksam sana
Hasret yolundan cayarda gider
Bilseydim dikenden gül olacağını.
Kaç kez dedim sana kaç kurtul vakit varken,
Ben sana kalbimden başka birşey veremem.
Ne kral gibi tahtım, ne param var, ne şanım.
Ben önüne yokluktan başka birşey seremem.
Dertlerimden yorulur bin ah edersin sonra.
İnsanların korkulu rüyası oldu
Yüzyılın hastalığı domuz gribi
Sözde işe yarıyor iğnesi aşısı
Türkiyemin baş ağrısı domuz gribi
Aşı olan olmayandan daha şanslıymış
Ey koca istanbul şiir gibisin.
Şairin dilince hece gibisin.
Sesine, tenine, nazar değmesin.
En gözde ülkenin, güzel şehrisin.
Toprağında açmaz yabani otlar.
E llerim ellerinle birgün tanışırsa
Z or olsada bu imkansızı başarırsa
G el gör o zaman beni ben aşka deli
İ nanırmısın ben sevda yüklü serseri
Bulutlar toprak için ağladığında
Her düşen damlayla çoğalıyorum
Son nefesimi teslim edecek iken
Bir sel olup okyanusa akıyorum.
Çamura bulassada bir yanım
Senden sonrası yok sonum olacaksın,
Bir seni beklerim ölümü bekler gibi.
Elim, kolum bağlı mahpus misali,
Bir seni beklerim birde eceli...
Yol bilmezdim, iz sürmezdim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!