Asla unutamadım seni hala kaçak korkularımın tek sebebisin
Şüpheli bir cinayetin ardında bırakılmış meçhul bir intihar mektubu gibisin
Okudukça yeniden ölüyorum seninle, sen benim asıl katilimsin
Dönmediğin her gün her an bin kez daha ölüyorum bunu da bilesin.
Seninki basit bir cinayet değil koca bir katliamdır aslında
sevmek basit bir duygu değildir
aşk denilen büyük olgunun temelini oluşturan yapı taşlarıdır
fakat aşkın bu kadar ucuza alınıp satıldığı bir dünyada
sevmenin anlamıda gittikçe küçülüyor
sevmek küçüldükçe insanlığımız çürüyor....
Ne tarafa kaçarsan kaç
Yine hep aynı şehirler
Aynı insanlar
Ve hep aynı hikayeler
Bitmek tükenmek bilmez sebep-sonuç ilişkileri
Elbet bir parça vardır birbirleriyle çelişkileri
NE BUGÜNÜ
NEDE DÜNÜ
HİÇBİR ZAMAN ANLAYAMADIM
ŞİMDİ MÜHİM OLAN YARIN
TÜM YAŞADIKLARIM YARIM
UNUTULMAZ DÜŞLER KURDUM
Tüm bu saçmalıkların bir parça anlam yüklediği
Umudun ölüp ölüp bitmediği
Değsen yıkılacak bir dünya şu bizimkisi
Bazen dağıtır toparlayamaz kendisini
Kafasındaki bulutlar
Ne eski alemlerin sarhoşluğudur
Umutsuzluğa inat umuda tutunduk
Belkide bu hayat girdabında zamanla kaybolduk
Ama asla eksilmedi içimizdeki sevgiler ve umutlar
Gün oldu yaşamak uğruna vurulduk
Gün oldu sevilmek umuduyla avutulduk.....
Bu gidiş
Umutsuzluğa hazin bir direniş
Çanhıraş çığlıklar
Allahsız uğultular
Yitip gitmişken
Karanlık düşerin ardından
merhabalar kutsal inançların simgesel varlığı...içimizdeki sensizlik duygusu kudretli bir ikona gibi durmaktadır bunu bil....
zaten senden başka özlediğimiz ne varki şu dünyada? özlemin he rnekadar içimizi acıtıyorsada biz bir ömür boyu onu taşımaya razıyız...çünkü yokluğunun bile içinde sana dair bir manası varya...canımız ne kadar acırsa acısın' insanı olgunlaştıran acılarıdır' bunu hiçbir zaman unutma...
şimdi nerelerdesin? hangi mesafeler katetmektesin hiç bilmiyorum...hangi ateş çemberlerinden geçmektesin kimbilir... nereye kaçıyorsunki? nekadar kaçarsan kaç dünya yuvarlak olduğu için hep başa dönüyorsun...ben bunu farkettiğim gün kaçmayı bıraktım....eğer yanında yüreğinide götürüyorsan hiçbirşeyden kaçamazsın aslında....
inanılması güç dramlar bunlar hiçbirşeyi kafana takma tamammı? unutmamanı istediğim tek birşey var 'asla unutulmayacak ve herdaim bekleneceksin'....
dünyayı çözmeye çalışmıyorum artık bırakalımda bazı şeyler gizemli kalsın değilmi? bazı şeyler bilinirse gizemi kaçar bir anlamı kalmaz... hayat bilinmezliklere açan bir çiçek olsada yinede güzel çünkü içinde senin gibi çok nadir açan nice güzel çiçek barındırıyor... işte bu bile binlerce yıl yaşamaya değer bir sebep...
sen artık varolma nedenlerimizden birisin umarım birgün yokolma nedenimiz olmazsın....
Yıkılmamak için tutunduğum
Ellerin değil demir parmaklıklar
Umarsız bir çocuk gibi koşmamı engelleyen
Sen değilsin şu çelik kafes
İlk defa bir beyaz gömleği giyince
Bana yakışmadı biliyor musun?
iyi akşamlar yitik bir zamanın eskittiği kapital bir ülkenin biçimsiz şatolarına hapsolmuş güzel prenses...
içindeki özgürlük tutkusunu biliyorum senin için çok zor olmalı istemediğin yerlerde istemediğin kadar barınmak...ama üzülme temelde hepimizin vaziyeti aynı sen oralarda biz buralarda ne farkeder aynı değilmi çekilen çile...
senin gülümsemeni çok özlediğimi farkettim bugün uyandığımda...olmadığını hatırlayınca yüzüm buruştu bu sensizlik duygusu oldum olası hiç hoşuma gitmiyordu zaten...rüyalarımda görür oldum masumca gülümsemelerini...rüyalarıma hapsoldu o gül yüzünün bir gül tomurcuğu gibi ansızın açıvermesi... olsun rüyada bile olsa sen varsınya senin olduğun herşey gibi buda birden seninle güzelleşiverdi...
tutuk bir kadere itaat etmek istemiyorum aslında...benim peşinden koşup yakalamak istediğim başka şeyler var bunu kimselere diyemiyorum...nasıl diyeceksin anlatayım; mesela yanında olup bir buket kır çiçeği veriyormuş gibi sana bir ömür mutluluğu ayaklarının dibine serivermek...nasılda zor nasılda inanılması güç bir olgu bilemezsin...
gerçekleşmesi ve gerçekleştirilmesi imkansız şeyler gibi geliyor bunlar benim için kolay olsa bile herkes için çok zor...şunu hiçbirzaman unutma dünya asla adil değil...herkese eşit davranmıyor bu dünya....zaten biliyormusun ben bu dünyanın adil olamayacağını doğduğum gün biliyordum yapılışı itibariyle bileyamuktu işte... kendimi çok yalnız sefil ve boşlukta hissettiğim anlarda geniş ve tenha arazilere gidip içimde biriken zehri boşaltabilmek için alabildiğinca boşluğa kendimi haykırıyordum....
genelde hep bağırdığım söz 'ulan dünya delikanlı olsan yuvarlak olmazdın' diye başlar uzar giderdi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!