Tek haylim vardı
Birgün kavuşmak
Gözlerine bakıp
Aşkımı haykırmak
Ama hayal olsada
Kavuşamasakta
Mutluluk.
O doyumsuz istek.
Sevmek!
Ne bileyim...
Belki istemek değil.
Beklemek gerek.
Ben sana iptila...
Sana tutkun.
Ben sana müptela...
Sana meftun.
Sen ki ahu
Görülmemiş letafet.
Biliyormusun seni
İlk gördüğüm andan beri
Yaşama sebebim olduğunu
Hayalinle dalıp
Rüyalarım olduğunu.
Yalnızlık;
Tek başına kalması değildir insanın.
Ne de olmaması kimsesi.
Yalnızlık;
Haykırsa bile çıkmamasıdır insanın.
Ne nefesi...
Tanışamadım ben hiç baharla
Yüreğimde hep kara kış vardı
Hep sonbahar
Birde yeşermeden solan fidanım
Adı aşk.
Şimdi güz zamanı içimde
Çocukken oynadığımız uydurmaca oyunlardan ibaret
Hani beraberken herşeyi unutup bıkmadan oynadığımız.
Yalnız kaldığımızda kulaklarımızı tırmalayan
Ömür boyu dinmeyen bir melodi
Yüreğimizin sesi değilmiydi dinlediğimiz...
Ben seni,
Sevginin tanımını bilmeden sevdim.
Ben sevgiyi,
Senle öğrendim.
Ben seni,
Kendimi bilmeden sevdim
Sen yanımdayken
Seni izliyordum sadece
Saçlarını,duruşunu,gülüşünü izliyordum
Seni izliyordum
Sanki herzaman yanımda
Ve asla kaybetmeyecek gibi
Yıllarca yüreğinde yer bulamayacağını bildiğim,
Hep içimde sakladığım,büyüttüğüm sevgim,
Artık söz dinlemiyor.
Neden biliyormusun?
Ben biliyorum.
Yüreğime hakim olamıyorum.
en beğendiğim şiir
Papatya Falı
Çok uzun bir yoldayım
Yürüyorum.
Senin olduğun bir yol sonunda.
Yalnızım.
Ne hayalin var
Ne de bir başkası yanımda.
Bazen...
Papatya falına dönüyor adımlarım.
Bir adım seviyor
Bir adım sevmiyor.
Her seviyor adımımda