Ayhan Çakır 2 Şiirleri - Şair Ayhan Çakır 2

MuğlevÎ Hamd ile an Rahman-ı Rahimi
Hane-i acze ki nasib etti Hilmi'yi

Vuslat dilersen cihanda kısmîdir elbet
Lakin biliriz ki aza kanât gerek
Dileğim ki bir olmak bi müddetül ebed
Uhvadadır muğlevîyâ sohbet-ül gerçek

Destûr iledir vuslat ibn-i Adem
Geldiğin bu makam-ı Muğlevîdir
Huzura ne mülk gerek ne de kıdem
Hane-i dil, mekan-ı merkezidir

Muğlevî, haysiyet gülün suladın
Bir gün bir zalime meze oldu
Tevazû buğdayın her gün budadın
Kibr-i azâm ununa beze oldu

Gittiğim yerler gayrı uzak değil
Minare burcunda bekleme beni
Seninle artık seyr-i yârân değil
Virane bâbında bekleme beni

Uğruna kırdığım güller utandı

Gözlerimden aktı sevda tomurcukları
Benim gönlüm meyve vermez artık
Kokun mu getirdi bilmem kuraklıkları
Dilim güzelleri övmez yermez artık

Attın ki beni öyle bir çöle

Dur şimdi söyleme adımı
El, de değmesin dudakların
Kaçırma yok yere tadımı
Şey, de bilmesin dudakların

Ben seni görmeyi sevmişim

Yaşayacaklarım,
göreceklerim
Hepsi birer fahişe,
Kim bilir hangi düşümden, hangi hayalimden hamile

Yaşadıklarım,

Bir deniz hayal ediyorum dünden
Mum misali ruhuma erimeli
Haberim olmamalı aydan, günden
Raksıyla beni zamandan silmeli

Bir deniz hayal ediyorum dünden

Sen ki ömrümce yazdığım şiirim, hikayem destanım
Sen ki benim kurumuş gönlümde yeşeren gülistanım

Seni anlatmaya yetmez sayısı kelamın hem mısranın
Manası kalmaz lisan-ı rum, acem hem arabın