Aygüzel Şiiri - Şair Murat Ziyansız

Unuttum o güzel Türkmen şehrini
Unuturum sanma seni Aygüzel
Gözlerin yeniden sevmeme mani
Unuturum sanma seni Aygüzel

Bir sabahtı... seni gördüğüm günü…
Aşkına daldığım okulun önü...
Evini gösteren sokağın yönü...
Unuturum sanma seni Aygüzel

Nasıl unutayım o güzel yüzü
O yüzle tatmıştı gözüm: gündüzü,
Ayazı, baharı, yazı ve güzü…
Unuturum sanma seni Aygüzel

Bir tebessüm etsen… içerim kadar
Ayakta kendimden geçerim kadar
Alemden aleme göçerim kadar
Unuturum sanma seni Aygüzel

Buhara’da vakit bana dolarken...
Gözlerin kısmetten yana solarken...
Elveda demiştin bana, ağlarken
Unuturum sanma seni Aygüzel

Gidelim demiştim sana, gelmedin
Bu şehre meftunum, gelemem dedin
Gurbette gülemem, ölemem dedin
Unuturum sanma seni Aygüzel

Türkmen ülkesinin yaman güzeli
Soluğundan öpsün dağların yeli
Sen bana, ben sana olsak öteli
Unuturum sanma seni Aygüzel

Böyleymiş yazgımız, boynumuz ince
Bir göz unutulmaz gönle girince
İnsan unutamaz gerçek sevince
Unuturum sanma seni Aygüzel