yıkanır yapraklar
soyunur yalandan
giyinir yalanlara.
rüzgar büker boynunu
yaprağın
Bir şehre şiir söylemek
Yalan ışıklarına yanmak yeniden
Gönlüne bakıp
Gözlerine aldanmak
Ve unutmak bir şehri
Kalemin aldanışlarında
Hale'nin sevdiklerinden...
Dilinde yorgun bir şarkı
Omzunda yıllar
İnsanlar yolunu gözlüyor
Ve sen hep dönüyorsun...
karanligi ortuyor uzerime gece
ve sariyor bedenime soguklugunu
dusuncelerin isitir mi beni
bilmem.
yorgunluk kurulmus goz kapaklarima
gozlerim hatirlar mi seni
Merhamet dileniyor yalancı kadınlar
Küçük çocuklar merhamet diyor
Adını çoktan koymuştuk oysa
Umut çalmazdı kapımızı bizim
Avuçlarımız gerçeğe hasret
Her durakta başka bir yalan
o yaralar senin değil çocuk...
benim vicdanımdaki son ışıklar
suskunluğumun hediyesi bu eziyet sana
ne beddua ne dualar sarar yaralarını
ne beddua ne dua yeter bu vurdumduymazlığa
susup susup kanını yudumluyoruz çocuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!