Aygız Şiiri - Kadir Turan

Yüreği yüreğime dost, canımın diğer adı, ey sevgili
Yüreğimdeki közü rüzgarıyla yangına çeviren sen
Suyum, havam, güneşim...
Dokunamayacağım kadar yakınım, yüreğim kadar uzağımsın.
Doyasıya bakamadığım gözlerinde
Tedirgin ifadeler görüyorum
'Sevme' diyorsun ama, elimde mi ki...
Toprak kokan, aşk kokan tenin tenime derman,
Adın ömrüme ferman Aygız...
Sevginsiz üşüyorum, ne olur ısıt beni.

Senden öğrendim huzurun kaç bucak olduğunu,
Kaç bucak olduğunu sevginin Aygız...
O İstanbul gözlerinde bir mutluluk curcunası
Kimi zaman melal, kimi zaman sevgi fırtınası.
Esiverir zamanlı zamansız.
Sevginsiz üşüyorum Aygız
Ne olur, ısıt beni.

Gözlerinin daldığı yerdeyim Aygız, gör beni.
Gör ki ne hasret yaşanıyor ellerimde.
Bu kadar mı zor sana dokunmak,
Sıcaklığını duymak bu kadar mı zor Aygız! ?
Hasret yüreğime nikah kıymasın, gel...
Can çekişmesin sevgi kuşları...
Hayat iksirim ol, yak beni kavur beni.
Kül eyle savur beni
Sevdanla yoğur beni Aygız.

Ne olur bana sakla,
İlk ben göreyim güle bakışlarını.
Dudaklarındaki tebessüm ziyafetine ilk beni çağır ne olursun...
Yüreğinle yüreğimi yakmak istiyorum
Yutmak istiyorum dağ dağ alevleri,
Yanmak istiyorum Aygız, yanmak istiyorum.
Toprak kokan, aşk kokan tenin tenime derman,
Adın ömrüme ferman Aygız;
Sevginsiz üşüyorum, ne olur ısıt beni.

('Kimliğime Dokunmayın' adlı kitabından, Hamle yy.,ist.,l995,s.9)