Aygerim Türkçe Konuş Şiiri - Kenan Çarboğa

Aygerim Türkçe konuş!
Öz dilinle söyleş, anadilinle
Yâdına çağır asırlar öncesini
Düş gördüğümüz,
Çadır kurduğumuz,
Nevruz derdiğimiz kelimeleri getir
Çıkmasın dudaklarından gayrısı
Konuşma el sözüyle ne olur!
Kendimi böyle yadırgı sanıyorum

Bakışın, gülüşün, tavrın
Süleyman Dağı’na kazıdığımız tamga gibi tanıdık
Belki börkün eksik
Belki sadağın…
Beliklerin yine bozkır kokuyor
Yine çekik gözlerine sığınmış dünya
Sen kollarını çemrerken
Utanıyor gökte ay
Ben yerde yanıyorum

Aygerim hatırla!
Mete’nin ordusunda sadakat sınavındaydım
Buyruğuyla oklamıştım tepel kaşga aygırı
Tereddüt göstermemiştim zerrece
Yalnız yelesinden bir tutam yadigâr vardı koynumda
Kuyruğundan bir tutam…
Sonra sıra sana gelince
Ok takıp yay germiştim sinene
Elim titrememişti fakat
Yüreğim kızılca kıyametti
Sonra hâlimize acıyıp Mete Han insaf etti
Biz Görklü Tanrı’ya şükür ettik
Ben hâlâ o sözleri anıyorum

Aygerim Türkçe konuş!
Önce Çuçu’dan şiir oku sonra Aprunçur Tigin’den
Manas’ı haykır günlerce
Göğümüzü doldursun Kaşgarlı’nın, Nevai’nin sedası
Hoca Ahmet’in duası üstümüze olsun
Türküler, şiirler, destanlar
Koşup gelsin eskisi gibi
Bakmayalım el gibi birbirimize
El sözüyle konuşmayalım
Bedenimiz, ruhumuz, yurdumuz
Ve gönlümüz birken
Gün yüzüne çıkaralım sevdamızı
Sen beni anla, ben seni
Ben sana el olmaktan utanıyorum…