Ben ne zaman hayallerimden vazgeçsem,
O’nun içine doğar ağlar.
Kucaklayışı, yara bandıdır perişanlığımın.
Ellerimin yalnızlığından tutan,
Gözlerimin hüznünü silen,
Kızdığım zaman bağırabildiğim,
Bana hiç küsmeyen,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta