Ayfer'im Şiiri - Şükrü Öksüz 2

AYFER’İM

Hiç özelim olmadı, olur musun sen özel?
Seni gördüm canlandı gözlerimdeki ferim
Ben güzelden anlarım kim demiş sana güzel?
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

Asmalar tırmanıyor bademden hereğime
Ben seninle ulaştım inan ki ereğime
O içten bakışların işliyor yüreğime
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

Yıllar yılı işledin yüreğime, özüme
Gözlerimde tüten kız, itaat et sözüme
Seni bir gün görmesem uyku girmez gözüme
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

Didim Sahillerinde gezeceğim seninle
Güneşte yatacağız o bembeyaz teninle
Cahilleri aydınlat tarihinle, feninle
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

İyi davrandın bana hiç canımı sıkmadın
Yıllar eskitemedi çalışmaktan bıkmadın
Her zaman içimdeydin hiçbir zaman çıkmadın
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

Zamanında çok yedim biberin acısını
Allah’ım çektirmesin hasretlik sancısını
Herkesin bilmesi zor ayrılık acısını
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

Bütün kızlar bir yana sen ise benden yana
Artık açıklıyorum aşığım inan sana
İnşallah evet olur senin cevabın bana
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

Kırk bir yaşından sonra nice insan azmıştır
Kendi kuyularını, kendileri kazmıştır
İnşallah Yüce Rabbim seni bana yazmıştır
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

Senden ayrı kalınca hiçbir şeyin tadı yok
Huzur denen mefhumun artık bende adı yok
Sen benim ilacımsın üstünde miadı yok
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.

Yürekten sevdiğimi kâinat bilmiyor mu?
Öksüz Aşık yıllardır hep sana gelmiyor mu?
Dudaklarından önce gözlerin gülmüyor mu?
Güzellerin güzeli benim canım Ayfer’im.
Şükrü ÖKSÜZ