içimde kıvrılıp yatan sensizliğe sesleniyorum..
ne olur terk et beni!
bırak beni
kendimle kalayım...
varsın kavuşmasın bedenlerimiz
Sen..Ey uzak diyarlardaki sevgilim
uzatsan ellerini, birleşse ellerimiz
uçsuz bucaksız bozkırlarda..
Kalmasa ortada bir başına çaresiz aşk denen illet..
Ben yeterim bize.
Gördüğüm rüyanın etkisi mi, okuduğum kitabın ayıbı mı? Bilinmez... Bilmiyorum.
Gözleri anlamlıydı. Bir kaç saniye yüzüme baktı. Sözleri güzeldi. Sözleri doğruydu da. Ama beni etkilemedi.. Olmazdı. Olmadı da zaten..
Ne mi istiyorum?
Gece çöktü üzerimize
zaman ardına düşmeden gelmelisin..
Ve söz sendeyken, dil sendeyken, sazın tellerinden senin için dökülürken nağmeler
ben nasıl konuşma gafletine düşerim... Susarım.. Dinlerim..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!