Ayfer Aydın Şiirleri - Şair Ayfer Aydın

BİR GARİP KİŞİYİM

Bulanık bir selim,kar sonrası delice akan

Öptüğü her gözün, damlasıyla yıkanan
...

sana ağır mı geldi bu sevdam,bırak ben taşırım kendimi, taşıya bildiğim yere kadar.
iki kişi mi olması gerekiyor,bir aşkı delicesine yaşamak için,var git sevdiğim,,, ben seni sensizde yaşar kendimi sensizde şımartırım.bir sevgiliye söylenecek en şımarık sözcüklerle...
yalanlarla dokunma gönlüme beni değil bende ki seni kirletir ellerin,dillerin.hem ben alışkınım sensizliğin besteleriyle çalan nağmelere eşlik etmeye,senle olsa güvtesi değişir nağmelerimin..
var git sevdiğim ben seni sensiz de yaşarım,,ben beni sensizde büyütürüm,emeklemeye başlayan çocuk gibi ilk adımlarım...
mutluluk bana gökkuşağı kadar uzak,bakınca tutacakmışım gibi ama ben koştukça o kaçıyor.önceleri acı veriyordu bu durum şimdi ise alıştım,hatta zevkli bile olmaya başladı.yanlız kalan bir çocuğa oyun arkadaşı oluyor..var git sevdiğim,düşsem de ben kalkarım ve sararım kanayan dizlerimi inan bana alıştım ben kaybolan vapurun arkasında bakıp el sallamaya
elveda elveda erişilmez sevdiğim

''tabib sen elleme gönül yarama
beni bu hallere salanı getir. diyor''ünlü bir türkücü
diyorda..
ciğerimi söküyor,taaa derinden
ne artık,göz yaşı sadık kalıyor
göz bebeğime,

tık tık tık
ben geldim
yabancı gibi bakma öyle
benim işte, ben
beklemiyor muydun beni
her sabah pencereme konan

bir telefon et ara bul ne olur
gözlerim yaşı kurumadan
ellerim saçlarımı yolmadan
yüreğim maziye bakıp yanmadan
bir telefon et ara bul ne olur
yine fısılda eskisi gibi

ne hayellerle yaşlanacaktım
hiç hesaba katmamıştım yaşarken öleceğimi
ellerim güzel şeyler yazamaz oldu
dillerim maziyi anamaz oldu
kurduğum haleller kabusum oldu,
...nerde kaldı benim çocukluk düşlerim

yine mızmızlanmya başladın,
yine aksi huysuz bir kız oldun
bu hallerini iyi bilirim ya, anlatamam ki başkasına.
hep kaybedince böyle çok dert yanar
böyle çok şikayet edersin hallerinden.
hep çaresizlik korkusu sardımı böyle lanet olursun...

sen miydin aklımdan çıkmayan
yoksa benmiydim seni mıh gibi aklıma çakan
şarkılarmıydı seni unutturmayan
yoksa benmiydim her şarkı sözünde
seni arayan
...ilk aşk olduğun içinmiydi seni böyle değerli yapan

çocukken oynadığım çamur oyununda çatlayan ellerimle
dokunsam sana
belki krem kokmaz, ama özümüzün kokusuyla tutunsam ellerinden
ellerimi tutarmısın
ben bilmem her tene göre fondoten sürmesini göz boyamasını
...anlamam da zaten

sus, dillerim sus;
başka gönüllerin,sevdasıyla iç çekmesin yüreğim
...oyuncağı elinden alınmış çocuk gibi ağlamasın yüreğim
ayaklar altında ezilmekten korkan karınca gibi,
can havliyle yürümesin yüreğim
sen sus dillerim... sus ki dillerde kirlenmesin yüreğim