Hoşgeldin mısralarıma sevdiğim..
Yine seni heceleyip, yine harf harf bu boş sayfaya seni dökeceğim.
"unut" diyenlere inat, mıh gibi kazınacak beynime seni ömrüm boyunca sevme gerçeğim.
Ve yine "ölenle ölünmez " diyenlere inat, bugün de mezarının vazgeçilmez bekçisiyim..
Hoşgeldin sabahlarıma sevdiğim...
Yine çalar saati öpücüğün sayıp, güne güzel bir başlangıç yapmak üzereyim.
Haketmediğim gidişleri sığdırdım o küçücük yüreğime..
Ağlasam da 'gülüyorum' yalanını eksik etmedim hiç dilimden..
Susuşlarım çoğunluktaydı tabi 'halâ aşık mısın? ' sorusuna
Ama, ama ben hiç kabullenmedim yalan söylediğimi..
Oysa hergün herkese yüzlerce yalan söyleyip duruyor dilim..
Kimse de anlamıyor haa galiba ben bu yalan konusunda bayağı geliştim..
Hadi susalım artık ömür boyu,
Bitirelim benim hayatımı, senin oyununu..
Sen susarak kabullen soysuzluğunu, ve ben susarak yolcu edeyim içimde kalan sana ait son umudumu.
Ben, yas tutayım arkandan, ona buna anlatıp kafasını şişireyim en yakın dostlarımın,
Sen hiçbirşey olmamış gibi gül, eğlen.
Nereye baksam gördüğüm hayalinle kavgalıyım şu sıralar..
Nedenini sorma bilmiyorum, sadece sıkıldığım hayattan kaçacak bahane arıyorum.
Sebepsiz gidişlere bahane bulmaktan yoruldum.
Ve bir o kadar da nefret ettim sensiz hayallerin sahte gülücüklerinden.
Gelmeyeceğini bile bile beklemek kadar kötüsü yok şu kahrolası dünyada.
Cümleler biriktirdim sana ey yar, hasret var her kelimesinde.
Bakışlar biriktirdim, bu sefer biraz uzun kalacak gözlerim gözlerinde.
İzin verirsen sarılasım da var ayların getirdiği özlemle.
Olmaz dersen,, "peki" der yetinirim gözlerinle.
Sana bir bir anlatmalıyım içimde olan biteni.
Kaçıncı seslenişim bu sana,
Kaçıncı Amin'im mezar başında okuduğum Fatiha'ya bilmiyorum..
İçimde yarım kalan hayallerin verdiği bi sıkıntıyla dolaştığım caddelerin adını ezberliyorum tüm gün..
Hepsinin adı sen, kokusu sen ve inanır mısın sevgilim, hepsinin sonunda beni bekleyen kişi yine sen..
"Avutma kendini o artık öldü" diye saçmalıyor hısım akraba.
Gülüp geçiyorum, hepsinin akıllarından zoru var galiba..
Kime sormalı bilmem seni, kime anlatmalı yaptığın hainlikleri
Kim dinler, kim anlar ki bu saatten sonra beni?
Elimden aldıklarının haddi hesabı yok be hayat.. ne bu garez, anlam veremiyorum, sığdıramıyorum benliğime bu kadar ihaneti.
Üzgün görüyorlar beni soruyorlar " neden" diye... Hadi buyur cevap ver şimdi.. Ne diyipte soranları tatmin etmeli?
Artık karar veremiyorum neye üzüleceğime, tartamıyorum tek tek dertleri.. Hangisi ağır basarsa ona üzüleyim diyorum olmuyor.
Olmuyor işte hayat olmuyor. Şimdi, gitmesini istemeyip "gitme" diyemediklerime mi üzüleyim? Yoksa "gitme" diyip hayatından mecburen gittiklerime mi ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!