Ayet i Kâşif Şiiri - Kübra Aytürk

Ben kâşifim,
Kainattaki ayeti keşfettim...
Semada birikip yükselen duaları
Yağmurun bereketini bilhassa.
Gönlümdeki yüce adı zikrettim
Ruhumun şehadetini keşfettim.

Husumeti esir ettim,
Kör oldu da gözleri eğildi eteklerime.
İyiliğin adı bir güvercin olsun diye
Güvercini kalbime mühür ettim.
Nurdan kasedeki ağuyu içtim sonra
Kasedeki nuru ben keşfettim
Çünkü ben kâşifim.

Dağı delip, yurdu kurdum
Özüm iman, sancağın rengini ise;
Hak`ka sordum, nakşettim.
Kirpiğimin rüzgarıyla dahi salındıkça
Nakşettiğim ulviliği seyrettim.
Bir büyük iç çekişti ki hüsranım
Hüsranıma yine de şükrettim
Karanlığın beslediği umut seli aydınlığı,
Yokuş sonrası, çehreme tebessümlü bayırı,
Her şerdeki hayrı keşfettim.
Ben kâşifim.