Ayet Edevat Şiiri - Emre Gürcan

/^^ hep kambur, hep kangren durur
aşk.
tanrı yardım etmeyecek o giderken
o gelmeyecek tanrı yardım ederken
o aslında tanrının gelmesidir
yani tanrı onun hep senden gitmesidir. ^^/

..

tek taraflı geliyor ses, gece es
kıt'a dur, oku sana yazdığım ilk şiiri
sanki hâlâ sıcak
hani doğurup da bir sağır iniltiyi
içinde tortusunu bırakacak bir ırmak.

eline bulaşır şilepe bir düşün kalıntısı
akıntısına karıştığım o kadın, dur!
bir telefon konuşmasının kasıklarında
yüzüme düşürdüğün cümleleri
bir cami avlusu sanarak
yani beni
ezberlediğin bir sigaraya banarak
içiyorsun ayaküstü.

ah sevgilim, bizim tefsirimiz kusur!
kusur..bir şarjör dolusu huzur bırakır, yetim..
huzur, peşmerge bir düşün kodadı..
dudaklarım kültablası ve ıslak.
ıslak; çünkü ıslak işte
ve adın hep ıslaktır dudaklarımdan geçtiğinde
hep gömdüğünde beni bedeninde bir yere
yağmur indirir tanrı
yağmur, gözlerimin yerçekimiyle paktı.

tek taraflı gidiyor ses, gene es
kıt'a dur, dur işte.
sanki hâlâ nefesin durur adım başı
o şiirde,
ilerlese nefesim senden kalan cümlelerin
iliklerini delerek
sanki hâlâ sıcak...

biliyorsun düşüşlerimdi saçlarına tarak.
bir kuru yaprak nasıl çıtırdarsa öyle kırıldım
bir ağaç gövdesinden çakıyla çocukluğunu çıkarır gibi
yürürken üzerimden
kazımak için suçun kaltak kılıfını
öylece yakalandın

ah elbet, bir gün kısa gelebilir kırık kış
kızgın metal gibi iz bırakırken kırağı kalış.
-kalış kendinde-
doyurulamayacak bir kıtlık yalnızlık
ve sen, su kesintisi gibi..

tek yolculuk ediyor ses, nefesim aynı eğimde
aynı yere düşüyorsun
biliyorsun suskunluğu bakire geceler kalıyor
senden bana,
her yankı bir metropol doğurur sana
benden sana

etten soyut,
ete somut bir çağrışım bırakan yahut
kalp sustura,
hadi
vur sessizliğini ayır iki nefesimi birbirinden.