Allah öyle yaratmış ki beşer olan insanı
Kulağı belki bir kargada bulurmuş bülbül lisanı
Her gözün güzel gördüğü bir âdem varmış
Her kul bir gün bir beşere durmaz yanarmış
İstemezdim böyle olsun
Gözümün gördüğü o güzel yüz senin
Ölüm belki bir yolculuğa çıkmaktır
Belki de sevgiliyi hasretle kucaklamaktır
Düşünmez ama insan ölümü
Ben de ölümü düşünmezdim hiç
Çünkü ölüm ateştir yanar iç
İnsan aşkın ateşini hissedince canda
Sana yazdığım şiirler bir deniz sanki
Yüzen gemiler var üstünde açılmış yelkenleri.
Fırtınası çok olan bu koca denizde,
Rotasını şaşırmış olsa koca gemiler
Savrulsalar bile deli rüzgârda, kaybolmazlar
Çünkü çıkıyor her kıyı bir sana,
Gönül unutmak ister aşkı bazen
Görmek istemez kendini yakan gözleri
Duymak istemez bir iğne misali sözleri
Ölebilecekken uğruna beşer i maşukun
Kalır ortasında bir çıkmaz yolun
Ölüm olduğunu bile bile sonunda
Aşk, bir müessir göze bakmakla başlar.
O an sanki kalbine bir ateş sıçrar.
Yek ateş ki âşığı her gün öldürür.
Ve âşık ömründe bin ölür bir yaşar.
Seni gördüm bugün ey sevgili; ama yalnızdın
Boş gözlerle etrafındaki insanlara bakındın
Soğuktan korumak istercesine narin ellerini
Kabanın cebinde özenle sakladın
Bir ara gördüm bana doğru dönen gözlerini
Ben yine gizlice seyrederken seni
Seyr ilen mest eyledin gönlümü kafir
Söyle gözün nazarı Hakk’tan mıdır kafir
Bir pis urgan bulup boynuma doladın
Cismin eşeğe işkence midir kafir
Seyrediyor beni yine bir mahmur kahverengi gözlerin
Mahvediyor beni nazarı hunhar kahverengi gözlerin
Alevler içinde bıraktı iflah olmaz cahil kalbimi
Yandırıyor beni bakışı gaddar kahverengi gözlerin
Mezbelede aşkıma bir kir dolmuş
Kir içinde bile kalbim saf kalmış
Yıkasam da yüzünde o müberra
Cihandan lenduha curufa dalmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!