Aydınlıktaki Karanlığım Ben Siz Bilemezs ...

Geceler yine bana dar geliyor bak yine ruhumu mengenede sıkıştırıyorlar

Kimdir nedir, neyin nesidir bu sıkıntıların sebebi bilmem

Belkide Kadersizliğimden, hayata karamsar bakmamdandır.

Geceler hem ayaz,hem çöl sıcaklığı,beni hem üşütüyor hem ısıtıyor

Yanmaya'da alışmışım nasılsa,üşümeye, zamansız sıtmalara alıştığım gibi.

Birde gündüzleri soruın bana, Gün ışığını bilirmisin deyin.

Gün ışığı bana karanlıklar kadar daha kara,daha zindan oldu

Gündüzler benim için adeta bir işkence oldu.

Sıkıntılarımı gündüzlerden, gecelere,gecelerden gündüzlere taşıyorum artık

Ne gündüzlerin,nede gecelerin bir birinden haberi yok tutarsızca yol almaktalar.

Aslında ben biliyorum geceleri ve gündüzlerimi uysallaştırmayı,sakinleştirmeyi

Ama yapmıyorum! Acı çekmek artık benim kaderim olmuş...!

Bazen ağlamaklı oluyorum,Acılarım beni kahrediyor, gündüzlerim zindan oluyor

Gecelerim bazen apaydın'lık, aydınlık içinde karanlıklarda kayboluyorum.

Yüzüme bakıyorlar apaydınlığım,içime bakıyorlar aydınım,aydınlanmışım

Aynaya geçip kendim bakıyorum; kendime Simsiyahım kararmışım...

Ben Zindanların, Siyahların Adamıyım.Acılar beni yoketmezzz! Daim Kılar!

Atın Beni zindanlara Kelepçeleyin ellerimi

Göstermeyin Gün ışığını,Güneşi,Havayı

Zindanlar benim Yuvam olmuş

Bırakın beni Zindanlarımda Rahat Bırakınnnnn! ! !