Aydinliklar ozleminde Şiiri - Fahri Işık

Karaya boyandı gű ndű zlerin gű neşi
Kutuplar ak denize geldi
Göçmen kuşları kanat açtı
Gecemi gű ndű zmű belli degil
Mevsimler bir birine karıştı
Her şeyin pusulası şaştı
Nehirler dağlara doğru
Ι rmaklar kutuplara akıyor
Bulutlar öfkelenmiş te,
Taş atıyor yağmur yerine.
Sevgiye doymamış sa gönű ller
Boynunu bű ker de kű ser be gű lű m

Bahar sabahlarında yatağım soğuk
En gű zel çağları yaşayamadık
Mektuplarında titrek veda satırları
Resimlerinde hű zű nlű çizgiler
Yarım kalan kadehlerde,
Dudaklarının soluk izleri var

Gel be gű lű m etme be sevdalım
Mevsimler tersinden doğrulara dönsű n
Ebabiller barışsın göçler son bulsun
Bataklıklarda yine nergisler açsın
Sabahın gű neşi doğsun gecelere
Aydınlıklar yayılsın ak gönű llere
Gű lű şű n dolsun sevdalarıma
Hazır on dört şubat geliyor
Kapını çalayım sevgililer gű nű nde
Bir elimde gönű l bahçemden gű l demeti,
Diger elimde sana tutsak yű regim
Neyim varsa söyle sana vereyim
Parlak bir ay doğsun yű celerden
Gű llerimle,yű regimle şarkılar söyleyerek
Dolu dizgin sana geliyorum
Anla artık be gű lű m
Ben seni seviyorum