Aydınlıklar içinde Şiiri - Ender Selvi

geri çagın karanlıklarıyla kal,kal öylece

halinden arınmadan,dogmak istersin güneşinle

o güneşi tanımamış biriyken mabedinde

ilimden yoksun beynin, feyiz almaz hiç bir söze.

söz sukut derler,ögüt ise altın

söyle ey can, bu güne kadar ne yaptın

kalıplaşmış yanlışını,hep dogru saydın

karanlıkta yaşayıp,aydınlıgı çöpe attın

mukaddes gerçekten,kaçtıkça battın

çamurlaşmış fikirlerinide etrafa attın

kendinide,yavrularınıda ateşe sattın

ateşin sogukluguda, olmaz deme sakın

derman olmaktı sana yaptıklarım

sen benderken,ben senin için agladım

uykusuz halini gözleyip,sana yandım

içimdeki aşkı sevdamla,yakardım

karanlıgından,aydınlıga çıkış yolu aradım

buldugum yolda seni,bulamadım

yoksaydım karanlıklardaki,cellat geceleri

güneşiyle aydınlanan,perileri sana saldım

kaçışındaki ön ayak olmanın fevziyle daglandım

saplanıp kaldıgın yarınları,ve günleri

kurtuluşa ermen adına,yok saydım

seninde gelecekten tad alman adına

dogrularım olan,dünyaya bakışımla

hakikat aleminin,tartışılmaz dogrusuyla

ilimlerin aydınlık,olgusuyla

güneşe bir adım atman için ey gönül

hepsi ama hepsi bir kurtuluş için,senin için

tapuları yıkalım uzat artık elini,her şey daha güzel olacak

hadi,hadi,bir adım at bana dogru

birlikte çıkalım güneşe,haydi gönül.......ender selvi(naben)