Aydınlık Yüzlü Kadın Şiiri - Tunay Dağdelen

Zahirden isyancı, canavardan feyz alan,
Ölümü bile öldürdü aydınlık yüzlü kadın.

Soğuk kalde geceleri, akçalı güneş üşütmüş
Akdeniz dudaklı eski güzel ve azgın köpekler,
Cüce, ya sen ya ben!

Kanatları balmumu, elgin ilenç,
Canımı al da git ilenç.

Yeni Babil'de çarılçamur koşuşan yalvaç,
Kezlerce elin' öptüğüm karaduygululuk,
Göğüslerinde otuz kardeş, esrik boliçe,
'Cüce dedim' ya sen ya ben!