Aydınlık Yürüyüş Şiiri - Sedat Döleksöz

Sarı bir sonbahar başladı uzletim
Sümeyye’nin çivit gözlerinde
Hüseyin’in yırtık elbisesinde
Esra’nın o utangaç yüreğinde
İçime gömüldü bıçak gibi hiddetim

Bir garip elde başladı hasretim,
Bir kanepe, bir yorgan, iki-üç kap,
Her açılışta sallanan eski bir dolap
Yalnızlık içinde öylece harap
Şehrime benzemeyen gurbetim.

Tohum zamanı başladı nusretim
O uzun yaz yangınlarından gelerek
Toprağa da çocuğa da tohum gerek,
Bir sevda ister, bir umut, bir erek,
Bir gönle tohum olmak saadetim.

Bir sıcak günde başladı seyahatim
Kimseler görmeden, sabahın seherinde,
Geride tozlu yollar kalınca geride
Her şey gerçekmiş meğer gitmeler de
Gitmek, unutmak, unutulmak felaketim.