Aydınlık Yarınlara Şiiri - Ahmet Kısa

Sensizliğin çığlığı,
bıçak gibi kesiyor, sessiz gecelerimi...
Ellerimle tutsam diyorum,
dinmeyen hasretinin meşalesini,
Doğmamış sabahının esiriyim,
sevdanın müebbet zindanında,
Aşkına tiryakiyim,
sönmeyen sigaramın dumanında...
Alsam, uçursam seni,
gitsek yüreğimizin ısmarladığı yere,
Paylaşsak yalnızlığımızı,
bir dilim ekmeğin hamurunda...
Sarılsak hayatın boşvermişliğine,
imkansızı zorlayan mucize hayallerimizde...
Alaturka şarkılarla ısıtsak içimizi,
sevdamızın başladığı yerde...
Hacı Arif Bey'den nağmeler fısıldaşsak,
kulaklarımızdan yüreğimize akan,
Loş sokakları aydınlatsak,
gülen gözlerimizin ferinde...
Kol kola sevgimiz,
baş başa gönüllerimiz, umutlarımız...
Korkmasa artık yalnızlığından ıssız caddeler...
Biz olsak bomboş kaldırımları sevdamızla süsleyen...
Bir kedi kuyruğunu sallasa çöp varilinin üzerinden
aşkımızı selamlasa mırıl mırıl...
Direklerdeki lambalar, göz kırpsa aşkımıza...
Trafik ışıkları da hep yeşil baksa
sevgimizi onaylasa unutulmuş saatlerde...
Haydi sevdiceğim,
uzansak artık birlikte el ele, aydınlık yarınlara...