Islak karanlığa bıraktığın gözyaşların dı,
Yağmurun elinden çekip aldığım
Bir çift hummaydı sönen gözlerimde
Bir umutsuz sevdaydı,
Aydınlık suların karanlığına kazıdığım.
Hıçkırıkların boğuldu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Her sözcük biraz daha yakınlaştırır insani yeni bir dünyaya,yüregimizdeki her girişim bir parça eksiktir, eksilen yanımızdır.Yitik kimliklerin yeniden soluk bulmasıdır
oyle guzel dıllendırıp kaleme almışsın kı yüregini
kalemıne yuregıne sağlık her zaman kalemınle ve dost yuregınle karşılaşmak umuduyla ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta