Bir kez daha ismimi söylesen sevgili karanlıklarda nurlansam
Her kilidi açma kabiliyeti bahşedilmiş sıfatınla kurumuş yüzüme baksan
Uçsam
Her türlü ayrımdan arınmış basitlikteki prangalarımdan kurtarsan
Ve ben o anda
Sen aydınlattıkça güneşi kendi hasetiyle boğarcasına
Olsam
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta