Aydınlık Manifestosu

Bir kez daha ismimi söylesen sevgili karanlıklarda nurlansam
Her kilidi açma kabiliyeti bahşedilmiş sıfatınla kurumuş yüzüme baksan
Uçsam
Her türlü ayrımdan arınmış basitlikteki prangalarımdan kurtarsan
Ve ben o anda
Sen aydınlattıkça güneşi kendi hasetiyle boğarcasına
Olsam
Bir kez daha ismimi söylesen sevgili
Karanlıklarda nurlansam
Parmak uçların ömrümün eksikliğini tamamlasa
Hayatım saçların belli belirsiz sallanınca aynı ahenge kavuşsam
Bunu sen yapsan
Ve hayranlığımı saklayamasam
Ben sadece dursam
Yansam
Yaksan
Bir kez daha ismimi söylesen
Sevgili karanlıklarda nurlansam
Kaçıncısı bilmediğim hiçliğin merkezinde kıvransam da dursam
Çare budur diye en mistik ihtimallere sonsuzca umutlansam
Düzenin emsalsiz karışıklığının içinde baksam
Önce bir ışık hüzmesi girse algılayış açıma
Duysam
Bir kez daha ismimi söylesen sevgili karanlıklarda nurlansam