Güneş uyurken Aydınlık, gitmeye hazırlanıyordu.
Oysa ki Aydınlık, nasıl da içine işlemişti Karanlığın.
İkisi de aynı düşünüyordu ne var ki,
Sadece ihmal etmişlerdi birbirlerini.
Oysa ki Karanlık, Aydınlıkta yok olmaya razıydı.
Aydınlık, parlaklığını feda edemedi.
Karanlık kızdı ona.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta