Aydınlık İstemem Sensiz...(56)

Seni arıyorum seni deliler gibi
Düşlerimde görmeye başladım seni

Gözlerimi kapattığım zaman seni görüyorum
Aydınlık istemem karanlığa ayarlayın zamanı
Gözlerimin içindeki ışıklar hayata küsmüş
Adın hep aklımda anıyorum seni

Resmine baktıkça içim yanar durur
İçim dayanmıyor ağlıyor gözlerim
Özleminle yanıyor şu benim gönlüm

Kan ağlıyor yüreğim içim yanıyor
Şu benim gönlüm hep seni arıyor

Neden haber gelmiyor senden bana
Sesin halen kulağımda özledim hep seni
Arıyorum ben seni bulamıyorum
Uçan kuşlardan bile sordum seni
Söylemediler

Haber bekliyorum gelirsin diye
Akan sular kurudu derelerde
Gözlerimden yaş kalmadı ağlamak tan
Hüseyin yanmaz sensiz neyler bu dünyayı
Dünyayı verseler bana
Gözlerim görmez başkasını

Seni beklerken köşe başlarından
Elinden bir kırık kalem ve kağıt
Hem ağlarım hem yazar dururum
Sen gelmeyince

Bu dert bu keder bu özlem bu acı
Yaktı bitirdi beni

Hüseyin yanmaz yıkılacak adam mıydı
Bak şimdi hep ağlıyor

Ağaçlarda yapraklar soldu nedense
Bak ağaçlar bile yapraklarını döktü

Adını kalbime yazdım gelirsin bir gün diye
Sen gelmeyince deli divane oldum
Geceleri ismini sayıklarken hep ağladım

Aklımı oynatacağım artık dayanamıyorum
Bu ayrılığa ben bir türlü alışamıyorum
Sensiz hayatım hep karanlık geçiyor
Aydınlık istemiyor gözlerim sensiz

Gözlerim hep seni arıyor özlüyorum seni
Aydınlık istemem artık bundan sonra
Sen gelmeyeceksen söylesinler bana
Bende bileyim bundan sonra
Karanlığa ayarlayın zamanı....
Hüseyin Yanmaz
30/11/2008