Şu pencereden vuran ışık
Düş masama
Islansın sayfalarım aydınlıkla
Mürekkebim aksın
Ama silinmesin yazdıklarım
Işığından kamaştı gözlerim
Kapattığımda düşümdeydin
Gecenin üstünü ört
Ay üşütüyor mezarlıklarımı
Pişman ediyor yaptıklarım
Karanlığına saklanıyorum
Dünden koşan sabahları
Mumun şavkıyla arıyorum
Kolluyorum, camımdan kaçmasın aydınlık
Bulduğumda da yuvama topluyorum
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
En aydınlık yerde bile önünü göremeyen kalemim ve siyah sayfalarda siyah mürekkebim boğulsa fotonlarda, dönüp bakabilsem neler yazdığıma.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!