Aydınlık Habercisi

Karun bir kağıt zannetti dünyayı, elinde buruşan
Saçları dağınık yoksulluğu ayaklarına çağıran
Binlerce yıllık sömürünün hadım gerekçesiydi
Yine bir kış vaktindeyiz kırmızı ipek halıları olan.

Sarı sular, saçılan umutların batığını taşıyan şehir
Duvarlar yavaş yavaş yükselen mülteci nehir
Kaf dağında mı kaldı merhamet yoksa kabirlerde mi
Şehrin sokaklarından itilen sırt Meryem’in mi.

Bir meleğin gözünden nasıl bakılır Sodom ve Gomoreye
Altından kumaşları eriten sıcak taşların ilk dersiyle
Kuyulara merdiven sarkıtan sabah mı yoksa Hızır mı
Geceyi yararak geçen ilk emir, dağlara bahar çıkışı mı..

Çiçekler daha ne kadar susar yeni dünya çölünde
Bulutları çapalayan bir doğulu eli bekler göklerde
Burnumuzun ucunda kıyamet çağıran top sesleri
Kurutulmuş dillerin ilk harfi aydınlık habercisi..