Aydınlık Gece Şiiri - Burak Başkaya

Düşünüyorum,cok severim düşünmeyi
Geceleri kafamın içinde kalan ses tınılarını sevmeyi
Gece hiç sessiz değil ki
Sen ve umut cok uzakta,bir uyku da şimdi

Tüm sıkıntıları içine çeken bir karadelik gece
Aslında öyle değil,acı içindeyim sevgili gece!
Sarf ediyorum kendimi cümlelerle
kalbimin köşesinden kopardığım cümlelerle

Gülüyorum,cok severim gülmeyi
Kim sevmez ki?Sevmeyenleri üzmeli
Sonuçta herkes dilediği değil mi?
Bu hayatı değiştirmeli

Bir hortum gibi dönüyorsun kafamın içinde
Tüm sevgi kelimelerim ve adın çarpışıyor zihnimde
Dilime düşüyorlar,utanırım diyemem de
Bugün de geçti,eğrilen belim söyledi

Ağlarım,çok severim ağlamayı
Kim sever ki ağlamayı?
Çocuklar ağlarken güldürememeyi
Bir babanın dertten sigara dumanını çekişi

Güneş geceye doğsaydı,Ay sabaha
Gökkuşağı gökyüzünde hep bizi selamlasa
Kar insanların ölümüne sebep olmasa,çocuk eğlencesi kalsa
Sevgiler saf ve uzun olsa.