Aydınlık düştü, karanlıklara
Kışın ortasında, yaz mevsimiydin,
Kelebekler eksikti, gökkuşağında,
Sanki bir umuttu, güneş dokundu,
Huzurun baharı açtı, kışın yamacına…
Kuşlar son gücünü, kanatlarına verdi,
Uçarken baş üstümde, can geldi tenime,
Bir deniz kenarında, semaver çayından,
Bir bardak yudumladım, hayat demlendi..,
Ruhumu açtın, gözlerinden akarak,
Duygu gibi doyurgan, nefesin deydi…
Ellerimi dokundum saçlarına, içim titredi,
Aşkın çukuruna düştüm, sende kayboldum…
O Çobanyıldızı, çok yakınımda,
Tutuverdim elimi, birden uzatıp,
Gece kayboldu, göz bebeğimde,
Aydınlık düştü, karanlıklara…
Oktay ÇEKAL
13.02.2012-21.28
Kayıt Tarihi : 16.2.2012 06:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!