Aydınlık Şiiri - Batıkan Kaymaz

Kimseye söyleyemediğim bir şeyi söyleyecektim sana
Büyümeden kalabilseydik çocukluğumuzda
Hayat bu kadar acımasız olmasaydı boyumuz uzayınca
Devir etmeseydik oyuncaklarımızı gelecek nesile
Mesai bitimi kapı çalınca baba diye koşmalarımızı bırakmasaydık başka umutlara
Kimseye söylemediğim bir şeyi söyleyecektim sana
Olmasaydı yalancı 11’ler Eylül’ler
Batmasaydık uzay çağında
Çıkıp gelecektim sokağına
Kimsenin konuşmasına izin vermeden
Söyleyecektim! İnan bana...
Bir pazartesi günü
Önlüğümü giyip, beslenme çantamda ne varsa bölüşüp
Tebeşirle yeşil tahtaya kimseye yazamadığım bir şeyi yazacaktım sana
Atları faytonlardan, ayıları iplerinden kurtarıp
Tüm kaygılarımdan sıyrılıp
Ölümsüzlüğü bulmuşcasına müjdeleyerek
Bir şiir gibi fısıldayacaktım kulağına
Benimle diyecektim...
Diyecektim inan bana
Yol nereye çıkar bilmeden
Yalın ayak
Adımları, dikenleri hesap etmeden
Salıyı düşünmeden cumartesiyi düşleyerek
Muhsin çocukluğunu yakmadan haziran başlarında
Kurban gitmeden taşikardiye
Kimseye söyleyemediğim bir şey söyleyecektim sana
-Benimle ışık olur musun inat tüm karanlığa
Söyleyecektim inan bana