Daha aydınlıktı, eskiden gökler!
Sular bile pek az ışıldar artık…
Bir karaltıdır sarılmış çehreler;
Adın bile, bir yabancıdır artık…
En büyük ilah ki; menfaat artık,
Tüm yüreklerde o, koyu karanlık…
En kuvvetli his ki riyadır artık,
Hoş, ama eski bir masal, insanlık…
Sardı zihinleri karanlık sisler,
Yitirildi, nice umutlar artık;
Yozlaştırdı kalbi, mülevves hisler,
Kaybedildi, nice hasletler artık…
Daha bir karanlık, geceler artık;
Ölüm döşeğinde, hissi insanlık!
Adın bile, bir yabancı ki artık,
Nerelerdesin, Ey! nâr-ı aydınlık?
Ömer Faruk BülbülKayıt Tarihi : 20.8.2017 02:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İçinde boğulmakta olduğumuz bu devri vahşete dair hissiyatımdan ibarettir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!