Aydınlık Şiiri - Ayla Korkanç

İçimde ne zamandır kanat çırpıp
uçmayı bekleyen beyaz kuşu uçurdum.
Saldım öylesine gökyüzüne,
süzülüyor özgürce.
Kaç tren kaçırdı kara kara düşünceleriyle.
Aydınlık ılık ılık yüzüme değince
kanatları kocaman oldu uçan kalbimin.
Kulağımda yaylı çalgıların serenatı,
buharı yükselen gölün gel gör çağrısı.
Yüreklendirdi,
cesaretten yoksun kaybolmuş duygularımı.
Onunla donmuş hayatımı çözüyorum,
keşfediyorum yeniden dünyayı.
Duygusalım.
Sevdiklerimi aşkla koruyorum.
Mutluyum, değişiyorum
aydınlıkta da sevmeyi öğrendim,
hissediyorum.
Kavuşma töreni var yaşama katılmaya.
Kutlamalar uçan halıda.
Beyaz kuş canımda.