ruhumun sohbete ihtiyacı vardı
kuytularımın inilmeye
köşelerimin sevilmeye
oysa beni aydınlatmak yerine
yakıyordun en çok
sen yakıyordun
ben de gömülüyordum kendime
şişiyordu sözcükler
şişiyordu zaman
nefessiz kalıyordum
ruhumun sohbete ihtiyacı vardı
bulamadığım anlar
tenimde sözcük izleri
eciş bücüş imlalar .z
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 22:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok iyiydi...!
TÜM YORUMLAR (1)