Aydınlık Olmalı İnsanın Yüzü

Aydınlık Olmalı İnsanın Yüzü

Aydınlık olmalı insanın yüzü,
Olmamalı hiçbir karaltı.
Gülerken dişleri görülmeli,
Gülmemeli bıyık altı.
Yaşı ister altı olsun,
İster on altı, isterse doksan altı
Gönlünde bulmalısın saltanatı.

Gözleri şeffaf olmalı,
Baktın mı gönlünü görmeli,
Niyetini okumalısın…

Sözleri ise anlamlı ve tatlı…

Ar gününde olmalı yanında,
Ama en çok da dar gününde.
Halini sormalı ara sıra,
Saymalı hatırını…

Maddiyatı var ise paylaşmalı,
Yoksa da sorun etmeden,
Gönül zenginliği ile yokluğu kapatmalı.

Gözü başkasının varlığında olmamalı…

Gölgesi olsa da söğüt altı,
Güven vermeli,
Sanmalısın ki çınar altı.
Hatasız kul olmaz elbet,
Olursa bir hatası,
Telafi etmeye çalışmalı,
İnkâra yeltenmemeli yediği haltı.

Zorla, hileyle, cebren değil
İyilikle yapmalı gönlümüzdeki tahtı.

Böylesi insanlar verir mutluluğu,
Böylesi insanlar açık eder bahtı.

Sevgisi olmalı en çok da,
Yaratan hatırına,
Tüm yaratılana…
Hem de öyle çok olmalı ki
Gönlüne dolmalı ve taşmalı.
O sevgiden
Çevresindekilerin gönlüne de
Sevgi katmalı.

Öyle olunca da özlenmeli,
Varlığında, mutluluk dağıtmalı,
Yokluğunda kendini aratmalı…

Hasan ÖZÜNAL
Karaman