Ne zaman bir ışık görsem karanlıktan sızan,
aralarım karanlığı ardına değin;
Yayılsın diye aydınlık,
yayılsın diye tüm evrene....
Özlemi varda içimde.
Ne kadınlar sevdim zaten yoktular
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Devamını Oku
Yağmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azıcık okşasam sanki çocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir.
Ne kadınlar gördüm zaten yoktular
Aydınlığı güzel anlatmışsınız
Güzel bir şiir Tebrik ederim
Kısa ama çok şey anlatıyor.
Karanlıkların aydınlanması,aydınlıkların asla kararmaması dileklerimle...
Hiç görmedim ömrümce
Aydınlıktan sızdığını ışığın
Karanlıklar olmasa,
Ne anlamı olurdu aydınlığın?
Tebrikler..
Mim Kemal Ertuğrul
Işığın evrene yayılması güzel bir vurgu .... tebrikler
Özlemini paylaşıyorum arkadaş. Ama biraz daha şiirin duygu ve imgelem derinliğine inebilsen. Düzyazıdan ayrıcalığını sezebilsen, sezdirebilsem...
Benimse özlemim sığındığım karanlığa....
Ne güzel yazmışsınız kaleminize sağlık.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta