Ne zaman bir ışık görsem karanlıktan sızan,
aralarım karanlığı ardına değin;
Yayılsın diye aydınlık,
yayılsın diye tüm evrene....
Özlemi varda içimde.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Aydınlığı güzel anlatmışsınız
Güzel bir şiir Tebrik ederim
Kısa ama çok şey anlatıyor.
Karanlıkların aydınlanması,aydınlıkların asla kararmaması dileklerimle...
Hiç görmedim ömrümce
Aydınlıktan sızdığını ışığın
Karanlıklar olmasa,
Ne anlamı olurdu aydınlığın?
Tebrikler..
Mim Kemal Ertuğrul
Işığın evrene yayılması güzel bir vurgu .... tebrikler
Özlemini paylaşıyorum arkadaş. Ama biraz daha şiirin duygu ve imgelem derinliğine inebilsen. Düzyazıdan ayrıcalığını sezebilsen, sezdirebilsem...
Benimse özlemim sığındığım karanlığa....
Ne güzel yazmışsınız kaleminize sağlık.
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta