Ayın aydınlık yüzünden geçtim ve sana geldim
Senin veya göğün yüzünü değil
Seni ve ayın aydınlığını sevdim.
Her ne kadar ağır ve sakin olsa da bedenim
İçimde kopan fırtınayı bir ben, bir de ben bilirim.
Ayın aydınlık yüzünden geçtim ve sana geldim
Senin veya göğün yüzünü değil
Seni ve ayın aydınlığını sevdim.
Yüreğimde sakladığım yakamozları kapkara gecelere emanet ettim
Özenle büyüttüğüm gül ağacımı kendi ellerimle ateşe verdim.
Ayın aydınlık yüzünden geçtim ve sana geldim
Senin veya göğün yüzünü değil
Seni ve ayın aydınlığını sevdim.
ChAtLaC_31 / 12 /98
Deniz KalacıKayıt Tarihi : 19.12.2007 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ChAtLaC_31 / 12 /98
TÜM YORUMLAR (1)