Aydınlık Şiiri - Şahika Güray

masallar anlatın bana, inandığım gün öleyim...

Yangın yeri olur da, duman kalmaz, kor kalmaz
Yürek aşkı bulur da, katlanacak zor kalmaz
Katmer katmer dökülür riyanın kılıfları
Gel gör ki tutunacak zerre kadar nur kalmaz

Karaya vuran balık çaresizce çırpınır
O`na kapalı gözler karanlıktan yakınır
Hatm`edilir isyanın bütün eserleri de
Okunası sözlere şaşkınlıkla bakılır

Divane gezenlerden geçilmez kaldırımlar
Boşalan bedenleri taşır siyah vagonlar
Köprüler inşaa olur, köprüler yıkıldıkça
Can verir köprülerde, yaşamayan insanlar

Kısadır solukları, zamanla yarışanın
Kendinden arınmadan, deryaya karışanın
Mütebessimdir,durgun, yağmurlu bekleyişi
Toprağa sırt çevirip, göklere ulaşanın

Susmakla süre dursun inancın iktidarı
Bir tek gül yeter bana istemem gülizarı
Kaybettim ışığımı, korkular çoğalmakta
Aydınlık için heyhat! kundaklayın dünyayı

Şahika Güray