Aydınlığın Kalesi Şiiri - Köşektaş Türkü ...

Kıraç toprak deyip geçme sakın ha
İlim sızar sokağından bakınca
Okumuşu, yazanıyla bin deha
Aydınlığın kalesidir Köşektaş

Atatürk’ün izi silinmez burdan
Vatan sevgisini almışlar nurdan
Geriye dönüp de bakmazlar zordan
Cumhuriyet sevdasıdır Köşektaş

Özü doğru, sözü merttir insanı
Misafirle dolar taşar her yanı
Toprağında saklı koca irfanı
Bozkırın bir parlayan yıldızı Köşektaş

Okulu var, yolu var, töresi var
Her yaraya merhem olan çaresi var
Yiğidinin kalpte bin bir yaresi var
Dostluğun tek adrestir Köşektaş

Nevşehir’in gururudur, şanıdır
İlerici ruhu onun kanıdır
Her genci bir cevher, vatan canıdır
Cehaleti yere seren Köşektaş

Kaya sussa toprak dile gelir mi?
Seni sevmeyenler kıymet bilir mi?
Bu ışık dünyada hiç kesilir mi?
Ebediyen sönmez ateş Köşektaş