AYDINLIĞIN GÜLLERİ
Bana bir şeyler çağrıştıran imgem düşümde
Soluk benizli denizde ve bir takadayım
Yozlaşan parmağımda dikenin kanı
Hiçliğin peşindeyken bir demet gül yüreğimde
Damarda kan durmaz diye boşa akan kanlarımız
Karanlığa çoğalttı aydınlığımıza koşan gülleri
Karalar bağlayıp kıyıcığımıza çöktüğümüzde
Nice ağıtlar ağıt olur şenliklerimizde
Cihan dolaştım esaretimi anlatmaya
Kör dövüşü yapan aydınların güllerine
Topraklarının bile topraksızlığını
Anlattılar, anladım ama nafile
İçimi sızlattılar kanayan parmağım gibi
Oysa kanayan yüreğim aydınlığın gülleri
Alnında ışığı hisseden aydın topraksız
Toprağını güllerle bezeyen aydın, dikensiz olur...
27.10.2003 Mustafa GÖKÇEK
Mustafa GökçekKayıt Tarihi : 2.2.2005 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!