Aydınlığım Şiiri - Sabahat Bayar

İçimde uyuttuğum sessiz çığlığımdın.
Gecelere saklardım hep seni.
Özgürce haykırabilmek için.
Gündüzlere inat geceleri severdim.
Gözlerimde biriken yaşları,
Rahatça salabilmek için.
Kimisi sevmezdi, korkardı kimisi.
Karanlık , sessiz odalardan .
Yanlız kaldıkları için.
Kimi acı çekerdi sessizce.
Umut ederdi isteksizce.
Gökyüzüne dokunabilmek için.
Ve kimi zaman Ay'a odaklanırdı.
Milyonlarca yıldızın içinde,
Yol gösterebildiği için .
Aslında en çok kalbe dokunurdu.
Ümit dolu bir söz,
Aydınlığa çıkabilmek için.
Kimi zamanda bir bakış yeterdi.
Bir gülüş, bir sarış,
Unutabilmek için herşeyi.
En çokta seni severdim.
Onca şeye rağmen,
Ruhumu dinlendirdiğin için.
Ve hep seni dilerdim.
Bu karanlık halimde,
Aydınlığım sen ol diye .