Aydınlığım Şiiri - Nilay Akçay

Aydınlığım...
Ne iyi oldu beni sevmediğin.
Bir bakışınla tutuşurdu tenim,
Dokunsan ölürdüm.
Seviyorum desen;
Minik bir şerçe gibi çırpınarak can verirdi kalbim.
Ah sen...
Ne vefalısın sevdiceğim.
İyiliğim için sarmadın beni bilirim,
Duru verirdi nefesim
Yanında olsam, öpsem yüzünün en kuytusunu.
Ve belki de,
Koklasam saçlarını,
Taşımaz, taşardı gözyaşımın çokluğundan İzmirin toprakları.