Aydınlığı Seninle Buldum Şiiri - İsmail ...

Geldim gaipten sonsuz bir boşluğu,
Kurtlar, kuşlar ağzını açmış bekliyordu yolumu.
Küçüktüm, henüz göremiyordum sonumu.
O an, sen belirdin ufkumda.
Kucak açtın, koştun çığlığıma.
Sildin göz yaşlarımı, okşadın saçlarımı,
Verdin tüm sevgini bana,
Sen öğretmenim! ... Sen öğretmenim! ...

Doyasıya içtim suyundan,
Donattın kişiliğimi huyundan,
Öyle doğdun ki ufkumdan…
Parçaladın önümdeki karanlık geceleri.
Büyütüp, yeşerttin beynimdeki fideleri.
Aşıladın bana tüm sevgileri,
Sen öğretmenim! ... Sen öğretmenim! ...

Usanmadın, hiç yorulmadın,
Benim için harcadın gençliğini.
“Vatan sevgisi, yurt sevgisi, özgürlük…
İnsanları sevmek, dünyayı sevmek, barış…”
“Sevmek” dedin tek kelimeyle.
Ve, bir sevgi kalesi kurdun kalbime,
Sen öğretmenim! ... Sen öğretmenim! ...

“Milliyet, Hürriyet, Cumhuriyet” dedin.
“Araştırıp, çalışıp, öğrenmek” dedin.
“Yükselmek çağdaş, uygarlık düzeyine,
Hatta çok, çok ileriye… İleriye! ”
Ve, gösterdin yolumu,
Böylece hazırladın umudumu,
Sen öğretmenim! ... Sen öğretmenim! ...

................................................İsmail SAĞIR