Aydınlığa Veda Şiiri - Berrin Gürsoy

Karanlık günleri bekleyiş,
Güzel şeyleri geride bırakmanın ince sızısı,
Yazla kış arasındaki hüzünlü köprü;
Bir yanı bedenimin güz sarısı, diğer yanı leylak.
Yaşanmışlıklarla, aydınlığa veda ediş,
Sonbahar.

Duygularım, bir parçaymış gibi;
Güzel yüzü ile karşımda çiğ taneleri,
Mor, kahverengi her tonda,
Ağaçların sunduğu muhteşem tablo,
Canlı organizma gibi içine çekti.
Sonbahar.

Erken büyüyüp, erken yaşlandım,
Anladım ki gerçek hayattı bu,
Filmler, resimler, şarkılardaki gibi,
İçimin ıssızlığını bulaştırdı,
Sevilmemişlerle ıslattı,
Sonbahar.

Bir hastalıkmış gibi kaçtım;
Yalnızlık sahilinden,
İçimin ıssızlığını bulaştırarak gezindim,
Kalabalıklar arasında,
Gerçek hayatı anlattı,
Sonbahar.