Aydınlığa Muhtaç Şiiri - Hasan Özünal

Gecelerden bir gece, karbeyaz
Bu ne fırtına gönlümde, ayaz mı ayaz.

Ruhum karanlık içinde, aydınlığa muhtaç
Ömrüm, pembe günler görmeye aç.

Dağlar sıralı, yollar kapalı, ufuk karanlık
İçimde duygular, kaynayan bir çaydanlık.

Bu ne fırtına gönlümde, ayaz mı ayaz
Dindirmiyor, ne bir dilek, ne dua, ne niyaz.

Ruhum karanlık içinde, aydınlığa muhtaç
Zehir oluyor, çare diye sarıldığım her ilaç.

Gelmeli, ufku aydınlatacak bir haber
Bir ümit, ya da bir teselli ile beraber.

Zehir oluyor, çare diye sarıldığım her ilaç
Ruhum karanlık içinde, aydınlığa muhtaç.

2009