Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Keşke şiir yazmak kadar kolay olsa cehaleti yıkmak. Giderek daha da zorlaşıyor, beyinlerdeki örümcek ağlarını söküp atmak. Çok uzun ve çok daha zorlu, çekinceli yollardan geçmek zorundayız. Ömrümüz yeter mi? Bilemem...
Yüreğine sağlık Ferah Bacı.
Muhterem kardeşim, şiirinizi yürekten okudum.Tebrik ederim, yüreğine düşüncene sağlık,
Yer yüzündeki tüm güzellikler senin olsun.Hoşca kal.Sevgiler.Dost.
:))) Vurun kırın bakalım sonu nereye varacak? Katılıma bakarmısınız? Demekki doğru yazmış. Tebrikler.
Hak verilmez alınır da
Akan Kanlar Durulurda
Bak Dar ağacı kurulurda
Tek tek hesap soracağız
Hep Sorarız neden niçin
Tek çalışma kendin için
Doğmamış bebeler için
Tek tek hesap soracağız
ben Dursun'um sense yılmaz
Bu düzen kimselere kalmaz
Sanma ki hesap sorulmaz
tek tek hesap soracağız
tebrikler kaleminize vede yüreğinize beni duygulandırdınız ve bir kaç dize ile duygularımı aktardım .herşey gönlünüzce olsun
MUHTEREM ÜSTADIM ..FERAH HANIMEFENDİ. SOYADINIZA UYGUN BİR GÜNÜNÜZ OLACAKTIR.SOYADINIZ GİBİDE OLMALISINIZ. ŞİİR OLARAKTA ÇOK GÜZEL .TEBRİK ETMEMEK YAREN.E YAKIŞMAZ .SAYGILAR HÜRMETLER.
Cesur yürekleri kutluyorum, katılan tüm dostları yürekten alkışlıyorum, kaleminiz susmasın. serap yeşil
Bu hiç yorumsız okunası güzel şiir için sizi yürekten alkışlıyorum..Emeği kutluyorum..On tam puan..
Kadınları köle yapan,
Zihniyeti yıkacağız.
Anamızla, kızımızla,
Saflarda yer tutacağız....şiiriniz 70'li yılları anımsattı gençlerin emekçilerin saf saf dizilip açtıkları pankartları görür gibi oldum.2008 Türkiye'sinde ise ülkem sömürge haline getirilmiş,cumhuriyetin kazanımları bir bir yokedilirken ne gençlikten ne emekçilerden ne de aydınlardan tık bile yok.Nerden nereye geldik..şiiriniz güzeldi,kutluyorum Ferah hanım.
fERAH HANFENDİ ÇOK AMA ÇOK GÜZEL DİZELERİNİZ NEKADAR ŞİİRLEŞMİŞ DÜŞÜNCELERİNİZE SAĞLIK UMARIM DÜŞÜNCELER SAĞLIĞA GEÇERLER AMA SANMIYORUM Kİ BU ŞUANDA OLSUN HERYER KARAŞARŞAFLARLA DOLUYORKEN SEVGİLERİMLE SAMİ.
Kelebekler gibi aydinliga kosacagiz nura kosacagiz isigimiza kosacagiz, Rabbim yârdimcimiz olsun.
Bu güzel dizelererinize ***TEBRiKLER*** Kutluyorum...
BURUK BiR SEViNÇLE
Ak güvercinler duada göge doğru her kanat çırpınışlarında
Gözlerimiz suskun, mahmur yine ardından baka kaldık...
İşte bir Ramazan daha ellerimizden kayıp gidiyor, ve geçiyor zaman, meşakkatli dikenli yollar dar! ..
Kaybolur bütün hayaller, düşler, umutlar, kaybolmayan gerçek bir sevgilimiz var! ..
Bütün mahlukat O'na muhtaç! .. Kim mi o..? O' Hz ALLAH! ..
Ramazan Bayramınızı Tebrik eder, her iki cihanda Saadet ve Mutluluklar dilerim.
Ruhunuzda dalga dalga, fersah fersah iSLAM güllerinin açması dileklerimle...
Kalbiniz pürnur, eviniz huzur dolsun...
Onulmaz tüm dertleriniz deva bulsun...
♥ (¯`´•.¸(¯`´•.¸ _______ღ ♥ ღ _______ ¸.•´´¯) ¸.•´´¯) ♥
♥ -==-♥ °°Ramazan BAYRAMINIZ°°♥ Mübarek Olsun-==-♥
♥ (_¸.•´´(_¸.•´´_¯¯¯¯¯¯¯ღ ♥ ღ ¯¯¯¯¯¯¯ `´•.¸_) `´•.¸_) ♥
Fatimâ Hümeyrâ Kavak
Bu şiir ile ilgili 59 tane yorum bulunmakta